“Een boek kan een verpletterende eerste zin hebben. Zoals Anna Karenina van Lev Tolstoj: ‘Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen wijze.’ Met deze zin laat Tolstoj zijn roman met een enorme donderslag beginnen.
Joe Wright laat zijn film niet met een verpletterende zin beginnen, maar met een verpletterende scène: het interieur van het operahuis in keizerlijk Rusland. Een beeld dat Wright eigenlijk de gehele film gebruikt. Hij kiest ervoor om vrijwel alle gebeurtenissen uit Tolstoj’s lijvige roman te situeren in hetzelfde operahuis en benut daarvoor alle ruimten, van zaal tot entree, van coulissen tot zolder. Het geeft zijn verfilming een plezierige compactheid, die je doet vergeten dat Wright niet meer dan de hoogtepunten uit het boek voorzichtig beroert.”
Het verhaal blijft hetzelfde en gaat over de onmogelijke liefde tussen Anna Karenina en graaf Wronksi die wordt verweven met de gelukkige liefde van Lewin en Kitty en de ongelukkige liefde van Stiwa (Anna’s broer) en Dolly. Kort samengevat kiest Anna voor de liefde met haar hart en dat komt haar duur te staan, Kitty kiest met haar verstand en wordt gelukkig en Dolly kiest voor beide en wordt niet gelukkig in de liefde maar wel met haar gezin en het leven daar omheen.
[Bron: literairnederland.nl – Anna Karenina versus Anna Karenina]
Een van de mooiste films! Vooral de scene tijdens het bal waar Vronski en Anna met elkaar dansen vond ik adembenemend. Inderdaad een echte aanrader!