The O’Jays is een Amerikaanse soulgroep die voornamelijk succesvol was in de jaren zeventig.

De vijf oorspronkelijke leden, Eddie Levert, Walter Williams, William Powell, Bill Isles en Bobby Massey, kenden elkaar van de middelbare school. In 1958 werd de zanggroep opgericht in Canton, Ohio als The Triumphs. Later veranderden ze dit in The Mascots. Onder die naam bracht de groep in 1961 de eerste single uit, “Miracles”. Het nummer werd opgepikt door de in Cleveland uitzendende diskjockey Eddie O’Jay, die de groep regelmatig zou draaien. Als eerbetoon aan hem veranderde de groep in 1963 de naam definitief naar The O’Jays. Onder deze naam hadden ze hun eerste hit, “Lonely Driver” uit 1963. In 1965 volgde het debuutalbum, Comin’ Through. Dat jaar verliet Isles de groep, waardoor The O’Jays werden teruggebracht tot een kwartet.

The O’Jays, inmiddels een trio door het vertrek van Massey, debuteerden in 1972 op het label van Gamble & Huff, Philadelphia International, met het album Back Stabbers. Het album maakte van The O’Jays een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Philadelphia soul. De titeltrack en het eveneens van dit album afkomstige “Love Train” werden grote hits.

In 1977 stierf Powell aan kanker en werd vervangen door Sammy Strain, afkomstig van Little Anthony & The Imperials. In deze samenstelling bracht de groep nog verscheidene albums en singles uit, maar met minder succes. De laatste topvijfhit in de VS was “Use Ta Be My Girl” uit 1978. In 1987 maakte de groep een comeback met het R&B-album Let Me Touch You, waarop “Lovin’ You” stond, een nummer dat op de eerste plek belandde van de R&B-hitlijsten. In latere jaren brachten ze minder albums uit, maar bleven een succesvolle live-act.

[info van wikipedia]

 


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.